استرعاء چیست

استرعاء چیست

استرعاء یکی از اصطلاحات فقهی است که به معنای درخواست گواه اصل از دیگری برای شهادت است. در شهادت فرع، شاهد اصل به شاهد فرع می‌گوید: شاهد باش که من بر این امر شهادت می‌دهم تا تو بر این شهادت من گواهی دهی. به دیگری که متحمل گواهی شاهد اصل شده است، شاهد فرع می‌گویند.

تحمل و ادای شهادت در شهادت فرع به سه صورت زیر تحقق می‌یابد: استرعاء، تصدیق و توثیق. در استرعاء، شاهد اصل به شاهد فرع می‌گوید: شهادت می‌دهم به نفع فلانی علیه فلانی به هزار تومان. اینک تو بر شهادت من شهادت بده. در تصدیق، شاهد فرع به شاهد اصل می‌گوید: من تصدیق می‌کنم که شاهد اصل بر این امر شهادت داده است. در توثیق، شاهد فرع به شاهد اصل می‌گوید: من توثیق می‌کنم که شاهد اصل بر این امر شهادت داده است و من هم شاهد هستم.

در مورد تحمل کردن شهادت، منظورت کلی مهم آن است که شاهد فرع باید شهادت شاهد اصل را تأیید کند و به عنوان گواهی برای آنچه شاهد اصل شهادت داده است، تحمل کند. به عبارت دیگر، شاهد فرع باید شهادت شاهد اصل را تأیید کند و به عنوان گواهی برای آنچه شاهد اصل شهادت داده است، تحمل کند. استرعاء نیز یکی از روش‌های تحمل شهادت فرع است که در آن شاهد اصل به شاهد فرع می‌گوید که شهادت می‌دهم تا تو بر این شهادت من گواهی دهی. در نتیجه، استرعاء یکی از روش‌های تحمل شهادت فرع است که در آن شاهد فرع به عنوان گواهی برای شهادت شاهد اصل، تحمل می‌کند.

استرعاء چه موقعی استفاده می‌شود؟

استرعاء در فقه به معنای دعوت شاهد اصل از شاهد فرع مبنی بر اینکه، شهادت او را تحمل نماید مثل اینکه شاهد اصل به شاهد فرع بگوید: شاهد باش که من شهادت می‌دهم و تو نیز شهادت بدهی. استرعاء در مواردی که شاهد اصل حاضر نیست و یا شاهد فرع به دلایلی نمی‌تواند شهادت دهد، استفاده می‌شود.