تفاوت ریسک در کارآفرینی و ریسک‌پذیری به عنوان صفت شخصیتی
ریسک در کارآفرینی و ریسک‌پذیری به عنوان صفت شخصیتی دو مفهوم متفاوت هستند.
ریسک در کارآفرینی به معنای پذیرش خطرات مالی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در راستای رسیدن به هدف‌های کارآفرینی است. در واقع، کارآفرینان برای رسیدن به موفقیت، باید به خطرات مختلفی مانند عدم پذیرش مشتری، عدم تأیید بازار، عدم تأیید فناوری و … پذیرش دهند. اما این پذیرش خطرات، با توجه به برنامه‌ریزی و مطالعه دقیق بازار و فناوری، به کاهش ریسک و افزایش فرصت‌های موفقیت منجر می‌شود.
از سوی دیگر، ریسک‌پذیری به معنای تمایل شخص به پذیرش خطرات در زندگی شخصی و حرفه‌ای است. این تمایل ممکن است در مواردی مانند سرمایه‌گذاری در بورس، شروع یک کسب و کار، تغییر شغل و … مشاهده شود. در این حالت، شخص به دنبال کسب سود و بهره‌مندی از فرصت‌های موجود است و ممکن است با پذیرش خطرات بیشتر، به سود بیشتری دست یابد.
بنابراین، می‌توان گفت که ریسک در کارآفرینی به منظور رسیدن به هدف‌های کارآفرینی پذیرفته می‌شود، در حالی که ریسک‌پذیری به منظور کسب سود و بهره‌مندی از فرصت‌های موجود پذیرفته می‌شود.
