در صورتی که زنی به کوررنگی مبتلا باشد؛ فرزندان پسر او کوررنگ میشوند
کوری رنگی یک اختلال ژنتیکی در چشم است که باعث کاهش یا عدم حساسیت چشم به رنگهای خاصی می شود. در این حالت، سلول های حسی در رتینا، به خصوص عصبون هایی که به رنگها حساسیت دارند، از کار افتاده و نمی توانند اطلاعات رنگ را به مغز انتقال دهند.
یکی از اسطوره های مربوط به کوری رنگی، این است که زنهایی که به این بیماری مبتلا هستند، فرزندان پسر خود را همراه با این بیماری به دنیا می آورند. این اسطوره در واقعیت چندان صحیح نیست. هر دو جنسیت میتوانند به کوری رنگی مبتلا شوند و هر دو جنسیت میتوانند برای فرزندانشان ژن کوری رنگی را به ارث ببرند.
اما چگونه این بیماری به فرزندان انتقال مییابد؟
در بدن هر فردی، ۲۳ جفت کروموزوم وجود دارد که هر یک از آنها از والدین به دست میآید. یکی از جفت های کروموزومی که به ارث برده میشود، جفت کروموزومی X و Y است که برای زنان XX و برای مردان XY است. بیماری کوری رنگی به وسیله ژن رنگی X متصل به X و Y انتقال مییابد که در زنان دو عدد و در مردان یک عدد وجود دارد. اگر ژن کوری رنگی در یکی از این کروموزوم X قرار داشته باشد، احتمال اینکه زنی کوری رنگی باشد، بسیار بالا است. اما در مردان، اگر ژن کوری رنگی در کروموزوم X وجود داشته باشد، آنها به دلیل فقدان کروموزوم X دیگر، حتماً به کوری رنگی مبتلا نمیشوند.
اگر زوجی که هر دو دارای یک کپی از ژن کوری رنگی هستند، فرزندی داشته باشند، هر فرزند دختر با یک احتمال ۵۰ درصد ژن کوری رنگی را به ارث میبرد ولی فرزند پسر فقط با یک احتمال ۵۰ درصد ژن کوری رنگی را به ارث میبرد. اگر زن به کوری رنگی مبتلا بوده باشد، احتمال اینکه هر فرزندش کوری رنگی باشد، بسیار بالاست.
اگر فرزند پسر یک زن به کوری رنگی مبتلا باشد، احتمال اینکه او هم به کوری رنگی مبتلا شود، بسیار بالاست. در این حالت، فرزند پسر هر دو کروموزوم X خود را از مادرش به ارث میبرد و در صورت ارث بردن ژن کوری رنگی، به طور خودکار به کوری رنگی مبتلا میشود.
در نتیجه، اگر یک زن به کوری رنگی مبتلا باشد، احتمال کوری رنگی در فرزندان پسرش بسیار بالا است. بنابراین، باید از جلوگیری از بارداری با آزمایش ژنتیکی استفاده کرد تا بتوان از این بیماری جلوگیری کرد. همچنین، تشخیص زودهنگام و درمان کوری رنگی نیز میتواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کند و زندگی روزمره فرد را تحت تأثیر قرار ندهد.