مقاله: بررسی کامل معانی و تعاریف لغت Antipathy در فارسی
تعریف و معانی:
لغت “Antipathy” به معنای نفرت، انزجار و عدم توجه به کسی یا چیزی است. این لغت از واژه یونانی “Antipatheia” تشکیل شده است که به معنای “مخالفت در احساسات” است. تلفظ این لغت به صورت آنتیپاتی انجام میشود.
کاربردها و نقش ها:
لغت Antipathy در زبان فارسی به طور متعارف در مواردی مانند روابط انسانی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی استفاده میشود. به عنوان مثال، میتوان به “Antipathy او به سیاستمداران” یا “Antipathy او به موسیقی کلاسیک” اشاره کرد.
مترادف ها و متضادها:
لغت Antipathy مترادف با کلماتی مانند نفرت، انزجار، مخالفت، معادله، عدم توجه و بیتوجهی است. به عنوان متضادها، لغاتی مانند علاقه، تمایل، همدلی و همراهی میتوانند ذکر شوند.
تاریخچه و ریشه شناسی:
لغت Antipathy در زبان انگلیسی در قرن هفدهم میلادی وارد استفاده شده است. این لغت از واژه یونانی “Antipatheia” گرفته شده است که به معنای “مخالفت در احساسات” است. در زمان مدرن، این لغت به زبانهای دیگر نیز وارد شده و در معانی مشابه مورد استفاده قرار گرفته است.
اولین مورد استفاده:
اولین باری که لغت Antipathy به صورت رسمی در انگلیسی به کار رفته است، در سال ۱۶۵۸ میلادی در کتاب “Theatrum Poetarum” نوشته ویلیام هورد است. از آن زمان به بعد، این لغت به مرور در زبان انگلیسی و زبانهای دیگر شناخته شده و استفاده میشود.
توضیحات گرامری:
Antipathy به عنوان یک اسم مفعول در زبان انگلیسی استفاده میشود و میتواند با حروف اضافه مانند “towards” یا “for” همراه شود. همچنین، این لغت میتواند به صورت صفت نیز استفاده شود و در این حالت بر روی اسم قرار میگیرد. به عنوان مثال، میتوان به “his antipathy towards politicians” اشاره کرد.
نتیجه گیری:
لغت Antipathy به معنای نفرت و انزجار به کار میرود و در زبان فارسی نیز استفاده میشود. این لغت از واژه یونانی “Antipatheia” برگرفته شده است و در مواردی مانند روابط انسانی، سیاسی و فرهنگی به کار میرود. همچنین، این لغت میتواند به عنوان یک اسم مفعول یا صفت در جملات به کار رود.