Decrepit یک واژه انگلیسی است که به فارسی به معنای “خرده پا” یا “پیرانه” ترجمه می شود. این واژه از لاتین “decrepitus” گرفته شده است که به معنای “ضعیف شده” یا “خراب شده” است.
تلفظ این واژه به صورت /dɪˈkrɛpɪt/ است و شامل سه صدا می باشد: /d/, /ɪ/, و /t/. در تلفظ این واژه، تاکید بر صدای /ɪ/ قرار دارد.
Decrepit در متنوعیتی از کاربردها به کار می رود. این واژه معمولا به کسانی اشاره می کند که به علت پیری، بیماری یا عدم توانایی جسمی و روحی، ناتوان و ضعیف شده اند. مثلاً می توان به یک سالمند پیر و کم توان اشاره کرد که به دلیل پیری، او در وضعیتی decrepit قرار دارد.
از آنجا که decrepit به معنای ضعیف و خراب شده است، معانی مترادفی مانند feeble، weak، frail و infirm نیز در نظر گرفته می شود. به عنوان مثال، می توان گفت “The old woman was decrepit and feeble” به معنای “زن پیر decrepit و ضعیف بود”.
در مقابل، معانی متضادی از این واژه نیز وجود دارد. برخی از متضادهای decrepit عبارتند از strong، vigorous و robust. به عنوان مثال، می توان گفت “Despite his age, the athlete was still strong and not decrepit” به معنای “با وجود سنش، ورزشکار هنوز قوی و نه decrepit بود”.
اولین مورد استفاده از این واژه در سال ۱۵۳۱ ثبت شده است. در طول تاریخ، مفهوم و استفاده از این واژه تغییر کرده است، اما همچنان به عنوان یک صفت برای توصیف وضعیت کسانی که به علت پیری، بیماری و ضعف جسمی و روحی، ناتوان و خراب شده اند، استفاده می شود.
در گرامر، این واژه به عنوان یک صفت استفاده می شود و می تواند قبل از اسم قرار بگیرد. به عنوان مثال، می توان گفت “The decrepit old man struggled to walk” به معنای “مرد پیر decrepit سعی در راه رفتن داشت”.
به طور خلاصه، decrepit یک واژه انگلیسی است که به معنای “خرده پا” یا “پیرانه” است و به توصیف افرادی که به علت پیری، بیماری یا عدم توانایی جسمی و روحی، ناتوان و ضعیف شده اند، استفاده می شود. این واژه مترادف هایی مانند feeble، weak، frail و infirm دارد و متضاد هایی مانند strong، vigorous و robust. تلفظ آن به صورت /dɪˈkrɛpɪt/ است و در گرامر به عنوان یک صفت استفاده می شود.
