Denouement یک لغت فرانسوی است که در عربی به معنی “پایان” یا “رمزگشایی” استفاده می شود. در ادبیات و نمایشنامه‌نویسی، Denouement به مرحله‌ای از داستان یا نمایشنامه اشاره دارد که در آن رازها و رمزهای داستان حل می شوند و داستان به اوج خود می رسد. در این مرحله، نتیجه‌ی داستان مشخص می شود و تمامی سوالات و ابهامات قبلی پاسخ داده می شوند.
Denouement معمولاً در پایان داستان یا نمایشنامه قرار می گیرد و بعد از رفع ابهامات، داستان به طور طبیعی به پایان می رسد. این مرحله می تواند شامل توضیحات و توضیحات نویسنده دربارهٔ رمزگشایی در داستان باشد و می تواند نیز به شکل صحنه‌ی دراماتیکی و حماسی بیان شود.
Denouement در ادبیات به طور گسترده ای استفاده می شود و در زمینه های مختلف همچون رoman، داستان های کوتاه، نمایشنامه ها و فیلم ها مورد استفاده قرار می گیرد. در هر یک از این زمینه ها، Denouement نقش مهمی در ارائهٔ رمزگشایی نهایی داستان و رسیدن به پایان داستان دارد.
Denouement به عنوان یک لغت فرانسوی در قرن هفدهم معرفی شد و از آن زمان به بعد در ادبیات به کار گرفته می شود. ریشه شناسی این لغت به لغات فرانسوی قدیمی “desnoer” و “noe” بازمی گردد که به ترتیب به معنی “گشودن گره ها” و “قرار دادن” هستند.
اولین استفادهٔ شناخته شده از Denouement در ادبیات فرانسوی در سال ۱۶۵۴ است که در یک نمایشنامهٔ نوشته شده توسط پیر کورنیل بازیگر و نمایشنامه نویس معروف فرانسوی قرار گرفت. از آن زمان به بعد، Denouement به عنوان یک عنصر اساسی در نمایشنامه ها و داستان ها شناخته شد و در ادبیات به عنوان یکی از اجزای مهم داستان نویسی محسوب می شود.
مترادف های Denouement عبارتند از: پایان، رمزگشایی، حل سوالات، حل داستان، حل قضیه
متضاد های Denouement عبارتند از: آغاز، مبتدی، مبارزه، تنش
در مجموع، Denouement نقش مهمی در ارائهٔ رمزگشایی نهایی داستان دارد و به عنوان یک عنصر حیاتی در ادبیات شناخته شده است. با استفاده از Denouement، نویسندگان می توانند داستان ها و نمایشنامه ها را به طور مناسب به پایان برسانند و خوانندگان و تماشاگران را با تشویق به فهمیدن رازها و رمزهای داستان از آن لذت ببرند.
