Extrinsic یک واژه انگلیسی است که به معنای “خارجی”، “بیرونی” و “غیر ذاتی” استفاده می‌شود. تلفظ این واژه به صورت /ɪkˈstrɪnsɪk/ است.
کاربردهای این واژه در زمینه‌های مختلفی از جمله روانشناسی، اقتصاد، حقوق، فلسفه و غیره وجود دارد. در روانشناسی، این واژه به معنای عوامل خارجی و محرک‌های بیرونی است که بر رفتار و عملکرد فرد تأثیر می‌گذارند. در اقتصاد، این واژه به معنای عوامل خارجی از شرکت یا سازمانی است که بر عملکرد آن تأثیر می‌گذارند. در حقوق، این واژه به معنای حقوق و مزایایی است که به دلیل وضعیت خارجی فرد به او تعلق می‌گیرد.
مترادف‌های این واژه شامل external، extraneous، outward، foreign و alien می‌شوند، در حالی که متضادهای آن شامل intrinsic، inherent و innate هستند.
ریشه شناسی این واژه به لاتین “extrinsecus” بازمی‌گردد که به معنای “از خارج” است. اولین مورد استفاده از این واژه در قرن هفدهم میلادی بوده است.
در گرامر، این واژه به عنوان صفت استفاده می‌شود و معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد. به عنوان مثال: “The extrinsic factors had a significant impact on the outcome of the experiment.” به معنای “عوامل خارجی بر نتیجه آزمایش تأثیر قابل توجهی داشتند.”
