fatuous به فارسی به همراه سایر توضیحات

لغت “fatuous” یک واژه انگلیسی است که به معنای “بیهوده، بی معنی، احمقانه” استفاده می‌شود. این واژه از ریشه لاتین “fatuus” گرفته شده است که به معنای “احمق” یا “بیهوده” است.

تلفظ این واژه به صورت /ˈfætʃuəs/ است که به معنای “فَچوئوس” می‌باشد.

مثال‌هایی از کاربردها و نقش‌های این واژه عبارتند از:

1. “His fatuous remarks only served to undermine his credibility.” (توهمات احمقانه او تنها باعث ضعیف شدن اعتبار او شد.)
2. “She dismissed his fatuous ideas as nonsense.” (او ایده‌های بیهوده او را به عنوان بی‌معنی رد کرد.)
3. “The politician’s fatuous promises failed to convince the voters.” (وعده‌های بیهوده سیاستمدار نتوانستند رأی دهندگان را متقاعد کنند.)

مترادف‌هایی برای “fatuous” عبارتند از “silly، foolish، absurd، ridiculous” و متضادهای آن شامل “intelligent، sensible، rational، logical” می‌شوند.

اولین مورد استفاده شناخته شده از این واژه در سال 1633 میلادی بوده است.

در مورد گرامری، “fatuous” یک صفت است که به عنوان صفت توصیفی برای توصیف اشخاص، افکار، ایده‌ها و عملکردهای بیهوده و بی‌معنی استفاده می‌شود. این واژه معمولاً در زبان رسمی و نوشتاری به کار می‌رود و در مکالمات روزمره کمتر استفاده می‌شود.

به طور خلاصه، “fatuous” یک واژه انگلیسی است که به معنای “بیهوده، بی معنی، احمقانه” استفاده می‌شود. این واژه در کاربردها و نقش‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد و مترادف‌ها و متضادهای متعددی دارد. تاریخچه و ریشه شناسی این واژه به ریشه لاتین “fatuus” بازمی‌گردد و اولین مورد استفاده شناخته شده آن در سال 1633 میلادی بوده است.