ostensible به فارسی به همراه سایر توضیحات

لغت “Ostensible” یک واژه انگلیسی است که به معنای “ظاهری، ظاهری” است. این واژه از فرانسوی “ostensible” گرفته شده است که به معنای “ظاهری، قابل مشاهده” است. تلفظ این واژه به صورت /ɒˈstɛnsəbl/ است.

کاربردها و نقش ها:
واژه Ostensible برای توصیف چیزی که به نظر می‌رسد یا ادعا می‌شود، اما ممکن است واقعیت متفاوتی داشته باشد، استفاده می‌شود. به عبارت دیگر، اشاره به چیزی که به طور ظاهری یا براساس ادعاها و شواهد موجود، درست یا واقعی به نظر می‌رسد. معنای Ostensible معمولاً به معنای “ظاهری و نه واقعی” استفاده می‌شود.

مثال‌هایی از کاربردهای Ostensible عبارتند از:
– “او به عنوان یک دانشمند معتبر شناخته می‌شود، اما واقعیت این است که تحقیقاتش به مرزهای علمی نمی‌رسد و مدعیان Ostensible است.”
– “در این فیلم، شخصیت اصلی به نظر می‌رسد که دارای قدرت‌های فوق العاده‌ای است، اما در نهایت این قدرت‌ها به صورت Ostensible و نه واقعیت ثابت می‌شود.”

مترادف‌ها و متضادها:
مترادف‌های Ostensible عبارتند از: apparent، seeming، outward، superficial.
متضادهای Ostensible عبارتند از: genuine، real، actual، authentic.

تاریخچه و ریشه شناسی:
واژه Ostensible در اوایل قرن هجدهم به زبان انگلیسی وارد شده است. این واژه از فرانسوی “ostensible” گرفته شده است که از لاتین “ostensus” به معنای “نشان داده شده” می‌آید. ریشه این واژه به “ostendere” در لاتین برمی‌گردد که به معنای “نشان دادن” است.

اولین مورد استفاده:
اولین مورد استفاده از واژه Ostensible در ادبیات انگلیسی در سال ۱۷۳۸ ثبت شده است.

توضیحات گرامری:
واژه Ostensible یک صفت است و معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، “an ostensible reason” به معنای “یک دلیل ظاهری” است. همچنین، می‌توان از این واژه به صورت قیدی نیز استفاده کرد، مانند “ostensibly” که به معنای “ظاهراً” است و به معنای “به طور ظاهری” استفاده می‌شود.

در نتیجه، واژه Ostensible به معنای “ظاهری، ظاهری” است و برای توصیف چیزی که به نظر می‌رسد یا ادعا می‌شود، اما ممکن است واقعیت متفاوتی داشته باشد، استفاده می‌شود. این واژه در ادبیات و زبان انگلیسی به طور گسترده‌ای استفاده می‌شود و معمولاً به معنای “ظاهری و نه واقعی” استفاده می‌شود.