تفاوت مدیر و رهبر
بهتر است مدیر باشیم و یا یک رهبر
همزمان با انقلاب صنعتی ، مدیریت بر پایه قدرت، شایستگی و صلاحیت، و توانایی مدیریت افراد بنا شده بود. در همان سال‌ها بود که مدیریت سنتی در راس سازمان هدف انتقاد قرار گرفت و مفهومی در سازمان متولد شد به نام رهبری! از همان ابتدا تناقض و تفاوت مدیریت و رهبری با هم مسئله‌ساز بود و روسای سازمان‌ها معمولاً یکی از این دو را به عنوان خط مشی خود تعیین می‌کردند.
همچنین امروزه در رویکرد و فرآیند تصمیم‌گیری سازمان‌ها، همواره تفاوت مدیریت و رهبری به چشم آمده و بعضاً نبود رویکرد دقیق در قبال این مفاهیم باعث شده تا مسائل و مشکلات بزرگی از جمله بحران‌های منابع انسانی، تا ضررهای هنگفت مالی و اعتباری گریبان سازمان‌ها را بگیرد.
مدیران ضوابط و رویه‌ها را دوست دارند، به دنبال ثبات و کنترل شرایط هستند و سعی دارند مشکلات را خیلی سریع حل کنند ، رهبران برخلاف مدیران، بحران و نبود ساختار را تحمل می‌کنند، صبور هستند و در تصمیم‌گیری هیچ عجله‌ای ندارند، چون دوست دارند تمام جوانب مشکل را در نظر داشته باشند و پس از آن تصمیم بگیرند.
تفاوت مدیر با رهبر در رویکرد آنان نسبت به هدف‌گذاری نیز هویدا می‌شود؛ رهبران استراتژی لازم برای رسیدن به اهداف را به همکاران خود می‌آموزند، اما مدیران هدف‌ها را به طور دستوری ابلاغ می‌کنند.
تفاوت مدیر با رهبر در نوع نگرش به تغییر هم دیده می‌شود. مدیران در برابر تغییرات مقاومت دارند، ریسک نوآوری را نمی‌پذیرند و نمی‌خواهند ساختارها و رویه‌ها را به‌روز کنند. اما رهبران همیشه در تلاش برای تغییر و بهبود شرایط هستند، همیشه می‌خواهند رو به جلو قدم بردارند، از ریسک استقبال می‌کنند و می‌دانند تغییرات گاهی ریسک را افزایش می‌دهد.
تفاوت مدیر با رهبر این است که مدیران اغلب رفتارها و عادات مدیران قبلی خود را تقلید می‌کنند، شفاف و واقعی نیستند و تنها سعی می‌کنند نقش مدیریت را بدون کم و کاست بازی کنند. اما رهبران منحصر به فرد هستند، و معمولاً دوست دارند خودشان باشند، آن‌ها به خود آگاهی درونی و شناخت کلی از خود رسیده‌اند و می‌توانند برند شخصی منحصربه‌فرد خود را بسازند و آن را روز به روز بهتر کنند.
تفاوت مدیر با رهبر این است که مدیر تمام توان خود را به کار می‌گیرد تا ریسک‌ها را به حداقل برساند، اصلاً ریسک‌پذیر نیست و می‌خواهد چالش‌ها را تحت سلطه قرار دهد تا اینکه از آن‌ها استقبال نماید. اما رهبران دوست دارند مدام راهکارها و راه‌های جدید را تجربه کنند، حتی اگر بدانند که موفق نخواهند شد. رهبران می‌دانند شکست قدمی رو به جلو و مقدمه‌ای برای موفقیت است.
رهبران معمولاً افق‌های بلند و افکار بزرگی برای آینده پیش روی خود و مجموعه می‌بینند، آن‌ها تا تحقق نتایج با انگیزه باقی می‌مانند و هیچ‌وقت تسلیم نمی‌شوند. دیگر تفاوت مدیر با رهبر در این است که مدیر بر اهداف کوتاه مدت کار می‌کند و دوست دارد در بازه‌های زمانی کوتاه به این اهداف برسد.
رهبران می‌دانند اگر هر روز دانش و توانائی خود را به روز نکنند و آن‌ها را توسعه ندهند، خیلی زود از قافلۀ رقابت عقب می‌مانند و به نوعی به سمت پسرفت می‌روند. آن‌ها سعی می‌کنند در جهان در حال رشد و پیشرفت امروز، کنجکاو باقی بمانند. آن‌ها مدام به دنبال افراد و اطلاعاتی هستند که بتواند افکارشان را تقویت کنند. تفاوت مدیر با رهبر در این است که مدیران اغلب به دنبال موفقیت هستند و رفتارهایی که از پیش موفق بوده را بیشتر و بیشتر مورد استفاده قرار دهند.
حال که تفاوت مدیریت و رهبری در سازمان را آموختیم، می‌توانیم تصمیم بگیریم که کدام یک از این نقش‌ها را به خود بگیریم.اما بهتر است به این نکته توجه داشته باشیم که یک سازمان یا یک تیم به هر دو نقش نیاز دارد. باید با توجه به افرادی که در سازمان داریم، نوع رفتار با آن‌ها و نوع نقش خود را به عنوان راس سازمان در نظر بگیریم.
